Moja historia zaczyna się jeszcze w podstawówce. W IV klasie okazało się, że zaczyna się u mnie rozwijać wada wzroku. Okulista oczywiście miał na to tylko jeden sposób - okulary. Mam jednak szczęście, że moi Rodzice są mocno otwarci na różne alternatywne rozwiązania i zapisali mnie wtedy na warsztaty dla dzieci, podczas których uczono, jak można ćwiczeniami poprawić sobie wzrok. Podczas zajęć rozdano nam także specjalne okularki ajurwedyjskie (takie z dziurkami, które kosztują grosze, ale niektóre firmy próbują je sprzedawać za miliony monet, niesłusznie przypisując sobie zasługi ich wynalezienia). Oczywiście ja - jak to niecierpliwe dziecko - poćwiczyłam kilka dni, ale nie widziałam żadnych efektów, więc szybko zapomniałam o sprawie. Moja niewielka wtedy wada w ciągu następnych lat pogłębiła się i w pewnym momencie osiągnęła wartość -6 dioptrii (krótkowzroczność). Wtedy przypomniałam sobie o tych ćwiczeniach, odnalazłam książkę, którą gdzieś w międzyczasie kupił mi Tata i zaczęłam trening. Miałam nadzieję, że dzięki tym ćwiczeniom moja wada po prostu stanie w miejscu i nie będzie się pogłębiać. 

​

Jakie było moje zdziwienie, gdy po 2 latach okazało się, że wada zmniejszyła się o .... POŁOWĘ?

Odzyskałam wiarę w ćwiczenia, a teraz już wiem, że kluczem do sukcesu jest systematyka i cierpliwość. 

​

Gdy już nacieszyłam się "wygraną", zaczęłam zgłębiać temat i okazało się, że tak samo, jak oczy, można trenować całą twarz. Wkrótce zauważyłam efekty i tego treningu. Pomyślałam więc: hej, to jest wiedza, którą powinien znać każdy. Chcę się nią dzielić! 

​

               ****************************************************************************************

​

Poza jogą twarzy moim hobby jest dietetyka (dla własnej przyjemności ukończyłam kurs dietetyki I stopnia), góry, wspinaczka i jazda konna.

Jestem też naturoholiczką :) Zachęcam i gorąco namawiam do życia bliżej natury, opowiadam o korzyściach ruchu naturalnego oraz podrzucam informacje na temat ziół i olejków.

​

​